Το αυτόνομο νευρικό μας σύστημα (ΑΝΣ) ρυθμίζει ακούσιες σωματικές λειτουργίες μας όπως η πέψη, η καρδιο-αναπνευστική δραστηριότητα, οι απεκκρίσεις και η αναπαραγωγική λειτουργία. Αποτελείται από δύο «ανταγωνιστικά» (αντίθετα) τμήματα, τα οποία αντενεργούν, προκειμένου να διατηρούν μία ισορροπία: το Συμπαθητικό και το Παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα.
Το Συμπαθητικό ΝΣ είναι φτιαγμένο για να παρέχει ταχεία αντίδραση σε περιπτώσεις απειλών προς τη ζωή μας, κάτι που ήταν συνηθισμένο για τον προϊστορικό άνθρωπο (που π.χ προσπαθούσε να κυνηγήσει μαμούθ για να φέρει τροφή στην ομάδα του). Μας προετοιμάζει για αντίδραση «μάχης ή φυγής»: το αίμα κινείται ταχύτερα στους μύες, οι κόρες των ματιών διαστέλλονται, ο καρδιακός παλμός επιταχύνεται, απελευθερώνεται γλυκόζη στο αίμα (εάν χρειάζεται να τρέξουμε) και η ροή αίματος στην κοιλιακή χώρα και το πεπτικό σύστημα μειώνεται (χρειάζεται να εξοικονομήσουμε ενέργεια σε αυτό το επίπεδο σε τέτοιες καταστάσεις).
Εν ολίγοις, βιώνουμε το πολυσυζητημένο «στρες», που δεν είναι άλλο από την υπερ-ενεργοποίηση του Συμπαθητικού ΝΣ.είναι η εκδήλωση σωματικών συμπτωμάτων που προκαλούνται από Stress ή/και άλλους ψυχογενείς παράγοντες. To Stress είναι ενδογενής μηχανισμός σωτηρίας και άμυνας. Ενεργοποιείται σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, προκαλώντας σειρά βιοχημικών αλλαγών στον οργανισμό.
Τα βασικά συστήματα που επηρεάζονται άμεσα από αυτό το μηχανισμό άμυνας είναι το Πεπτικό, το Γεννητικό και το Ανοσοποιητικό μας σύστημα καθώς και το δέρμα μας, με πρώτη επίδραση τη μείωση της αιμάτωσής τους ώστε να τροφοδοτήσουν τις περιοχές και τους ιστούς εκείνους που θα κυριαρχήσουν στην αντιμετώπιση της απειλής, όπως ο εγκέφαλος και όλο το μυικό σύστημα.
Έχουμε λοιπόν υπεραιμία και τάση των μυών ώστε να ανταποκριθεί ο άνθρωπος είτε μέσω της “πάλης” είτε της “φυγής” (Fight or Flight). Σε κάθε περίπτωση θα είχαμε ένα σύντομο “ξέσπασμα” όλης της έντασης του μυικού συστήματος και επαναφορά στην προ-κινδύνου ηρεμία και φυσιολογική λειτουργία όλων των συστημάτων. Αυτή είναι η αντίδραση του οργανισμού κάθε φορά που νιώθουμε απειλή για τη ζωή μας, είτε αυτή είναι πραγματική είτε την ερμηνεύουμε ως τέτοια.
Στη σημερινή συγκυρία και με τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί η ζωή μας, οι “απειλές” είναι καθημερινές και κρατάνε το σώμα μας σε διαρκή ετοιμότητα αντιμετώπισης απειλής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μειωμένη αιμάτωση – κατά συνέπεια την υπολειτουργία – των παραπάνω συστημάτων απ τη μία και την ένταση του μυικού συστήματος απ την άλλη, για μεγάλο διάστημα. Τουλάχιστον μεγαλύτερο της μισής ή μιας ώρας που θα ήταν ίσως ο χρόνος στην αντίδραση μάχης ή φυγής και στην επαναφορά της ισορροπίας.
Είναι λοιπόν “λογικό” όταν ο οργανισμός μας είναι στην παραπάνω κατάσταση “συναγερμού” διαρκώς και για μεγάλο χρονικό διάστημα, να αρχίσει να παρουσιάζει και παθολογικά προβλήματα – τουλάχιστον στα άμεσα εμπλεκόμενα συστήματα – Μυικό, Νευρικό, Πεπτικό, Γεννητικό, Ανοσοποιητικό και στο Δέρμα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αυξηθεί τα συμπτώματα δυσλειτουργίας του πεπτικού συστήματος (έντερο, στομάχι, πάγκρεας, ήπαρ, κ.ο.κ) ή το ότι η υπογονιμότητα παρουσιάζει αλματώδη αύξηση και στις περισσότερες των περιπτώσεων χωρίς κάποιο σοβαρό παθολογικό αίτιο.
Από υην άλλη πλευρά το Παρασυμπαθητικό ΝΣ είναι σχεδιασμένο για να παρέχει τη δυνατότητα ξεκούρασης και να προσαρμόζει το σύστημα όταν ο κίνδυνος έχει περάσει (όταν το μαμούθ πλέον ψήνεται στη φωτιά για δείπνο). Ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας του Παρασυμπαθητικού, ενεργοποιείται η σιελόρροια, η χοληδόχος κύστη είναι έτοιμη να εκκρίνει και το πεπτικό σύστημα κινείται πιο ενεργά. Ο καρδιακός παλμός χαλαρώνει, οι κόρες των ματιών συστέλλονται. Αυτά οδηγούν σε εξοικονόμηση ενέργειας και επικέντρωση της αντίληψής μας σε ερεθίσματα από τον εσωτερικό μας κόσμο (όπως στον ύπνο ή τη βαθιά χαλάρωση). Υπάρχει δηλαδή μία Γιν επίδραση, που στρέφει τον οργανισμό στη χαλάρωση, τη θρέψη και την αναγέννηση.
Οταν εφαρμόζουμε τη μέθοδο Bowen ένα από τα πρώτα πράγματα που συμβαίνουν είναι να μπει το σώμα σε κατάταση παραπασυμπαθητικού(χαλάρωση,φροντίδα της θρέψης και της αναγέννησης,δραστηριότητα προσανατολισμένη προς τα μέσα)είναι πλέον γνωστό στην επιστημονική κοινότητα πως μόνο τότε μπορεί το σώμα να ξεκινήσει την αυτοίαση του.
Όπως επίσης βοηθάει και το Breathwork Κανονικά, η αναπνοή ελέγχεται ακούσια από το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα. Αυτή η σχέση όμως μπορεί να λειτουργήσει και αμφίδρομα, καθώς έχουμε εκούσιο έλεγχο των μυών που συμμετέχουν στην αναπνοή. Αυτή η «δίοδος» ανάμεσα στις εκούσιες και τις ακούσιες λειτουργίες της φυσιολογίας μας, μας επιτρέπει να κατευνάσουμε κατά βούληση το Συμπαθητικό ΝΣ μας όταν βρίσκεται σε υπερδιέγερση, επαναφέροντας την ισορροπία.
Τεντώνοντας συγκεκριμένους μύες, κάποιες τεχνικές αναπνοής βοηθούν στη διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου, το οποίο είναι το βασικό στοιχείο του Παρασυμπαθητικού συστήματος. Με τακτική εξάσκηση των αναπνοών αυτών, τα επίπεδα του στρες μειώνονται και προάγεται η συνολική μας υγεία.
Κάποιες φορές βοηθάει και ο συνδυασμός των δύο μεθόδων
Εάν έχετε συμπτώματα ή πόνους που επιμένουν ή επανέρχονται τακτικά, συμβουλευθείτε ειδικό γιατρό και μη μένετε στην ατομική “διάγνωση”: έχω στρες. Σε αυτή τη περίπτωση μπορούμε να δουλέψουμε με συμπληρωματική αγωγή στη διάγνωση.
Comments